Magisterium w Historii Kultury, Intelektu i Wizualnej

Magisterskie studia z zakresu historii kultury, intelektualnej i wizualnej, prowadzone w całości w języku angielskim, mają na celu zapewnienie studentom solidnego przygotowania, które łączy wiedzę historyczną od starożytności do współczesności, rygorystyczną metodę, krytyczne myślenie oraz znajomość technologii cyfrowych.

Skupienie się na studiach kulturowych pozwala im nabyć specyficzne klucze interpretacyjne w analizie rzeczywistości, w jej diachronicznych i synchronicznych, krajowych i transnarodowych wymiarach: będą badać idee i artefakty, instytucje i praktyki, wierzenia i zachowania, które przyczyniły się do formowania i transformacji kulturowej fizjonomii społeczeństw, szczególnie europejskich, w ich różnorodności i odrębności, od starożytności do współczesności, razem z czynnikami, materialnymi i intelektualnymi, które pomogły w zarysowaniu, w różnych czasach i miejscach, różnych sposobów interpretacji życia społecznego, w artykulacji ról i tożsamości.

Kurs jest podzielony na dwa lata po 60 ECTS każdy i obejmuje tryb "mieszany" - to znaczy, że około 50 procent zajęć odbywa się zdalnie. Pierwszy rok będzie w całości realizowany na terenie uniwersytetu w Mediolanie, z wyłącznie stacjonarnymi zajęciami (jedynym wyjątkiem będzie kurs językowy na poziomie C1, prowadzony zdalnie przez Centrum Językowe Uniwersytetu SLAM). Natomiast tryb online będzie zarezerwowany na drugi rok, z wyjątkiem konkretnych działań, które pozostaną w trybie stacjonarnym i będą realizowane w skondensowanych okresach czasu, tj. laboratoria, możliwe spotkania z promotorem pracy dyplomowej, zajęcia tutoringowe oraz wyjazdy edukacyjne.

Główne zawody, do których absolwenci studiów magisterskich z zakresu Historii Kulturowej, Intelektualnej i Wizualnej będą mogli uzyskać dostęp, można podzielić na następujące profile zawodowe:

1. Komunikator muzealny i menedżer dziedzictwa kulturowego
Funkcja w kontekście pracy: Wysoko wykwalifikowane szkolenie absolwentów studiów magisterskich z zakresu Historii Kulturowej, Intelektualnej i Wizualnej pozwala im współpracować przy opracowywaniu programów promujących dziedzictwo kulturowe oraz zewnętrzną komunikację administracji publicznych i prywatnych działających w obszarze dziedzictwa kulturowego, wykorzystując wszystkie zaawansowane narzędzia technologiczne uznawane za odpowiednie do dotarcia do różnych grup docelowych. Absolwent będzie również w stanie zadbać o komunikację wewnętrzną w organizacjach i instytucjach oraz relacje z partnerami prywatnymi i publicznymi, współpracować w promowaniu miejsc i wydarzeń kulturalnych oraz zarządzać relacjami z mediami i obywatelami.
Umiejętności związane z funkcją: Pracownicy w tym sektorze posiadają umiejętności organizacyjne i komunikacyjne; potrafią ocenić potencjał wzmacniania dziedzictwa kulturowego (materialnego i niematerialnego), definiując i monitorując odpowiednie strategie do wdrożenia, również poprzez wykorzystanie technologii informacyjnych; mają umiejętności przygotowania planu komunikacji i jego wdrożenia (pisanie komunikatów prasowych; utrzymanie i wdrażanie list mailingowych; tworzenie obrazów i treści na media społecznościowe i inne platformy internetowe itp.). Mogą przyczynić się do tworzenia multimedialnych i multisensorycznych tras kulturalnych oraz instalacji odpowiednich do komunikacji i użytkowania także przez osoby z niepełnosprawnościami.
Możliwości kariery: pracują w sektorze publicznym i prywatnym, zajmując odpowiedzialne stanowiska, takie jak komunikatorzy muzealni i menedżerowie dziedzictwa dokumentacyjnego. Konkretnie, pracują w archiwach i bibliotekach, muzeach, fundacjach prywatnych oraz administracjach publicznych odpowiedzialnych za konserwację i wzmacnianie dziedzictwa kulturowego, zarówno materialnego, jak i niematerialnego, szczególnie jako menedżerowie promocji i komunikacji.

2. Autor treści historycznych
Funkcja w kontekście pracy: Produkcja treści historycznych do tekstów popularnych, tekstów szkolnych, programów telewizyjnych, scenografii, dokumentów, produkcji multimedialnych.
Umiejętności związane z funkcją: Kwalifikowana wiedza o procesach historycznych i opanowanie tematu; wysoki poziom umiejętności pisarskich w odniesieniu do różnych wymaganych rejestrów (naukowy, dydaktyczny, popularny); umiejętność krytycznego łączenia wydarzeń i interpretacji dostępnych źródeł; umiejętność opracowywania treści cyfrowych i komunikacji za pośrednictwem różnych typów mediów.
Możliwości kariery: pisarz; redaktor tekstów krytycznych i dydaktycznych w obszarze historii; redaktor w czasopismach historycznych, zarówno drukowanych, jak i internetowych; autor telewizyjny dla dokumentów i programów historycznych; autor dla produkcji multimedialnych.

3. Menedżer dziedzictwa korporacyjnego
Funkcja w kontekście pracy: Zarządzanie i komunikacja dziedzictwa korporacyjnego w firmach, bankach, fundacjach korporacyjnych, organizacja i zarządzanie muzeami i archiwami korporacyjnymi; zarządzanie relacjami z publicznością i interesariuszami instytucjonalnymi, na poziomie krajowym i międzynarodowym; organizacja wydarzeń i inicjatyw kulturalnych; zarządzanie komunikacją wewnętrzną i wzmacnianie kultury korporacyjnej.
Umiejętności związane z funkcją: umiejętności językowe i komunikacyjne; wykształcenie historyczne na wysokim poziomie; umiejętność analizy, klasyfikacji i powiązania różnych rodzajów źródeł historycznych (projekty i obiekty przemysłowe, dokumenty administracyjne i księgowe); umiejętność przekazywania treści historii kulturowej w zglobalizowanym kontekście; zarządzanie mediami społecznościowymi; umiejętność rozumienia i mediacji między różnymi kontekstami kulturowymi.
Możliwości kariery: kierownik archiwów i muzeów korporacyjnych; kierownik dziedzictwa korporacyjnego, wizerunku korporacyjnego, tożsamości i komunikacji; relacje instytucjonalne.

4. Badacz w instytucjach kulturowych
Funkcja w kontekście pracy: Katalogowanie, inwentaryzacja i badanie dziedzictwa dokumentacyjnego; działalność badawcza i rozpowszechnianie wyników do różnych odbiorców; działania na rzecz pozyskiwania funduszy poprzez opracowywanie projektów badawczych do udziału w krajowych i międzynarodowych przetargach konkurencyjnych.
Umiejętności związane z funkcją: Zaawansowane wykształcenie historyczne stosowane do ochrony i zarządzania dziedzictwem dokumentacyjnym oraz do opracowywania autonomicznych wkładów badawczych, głównie w dziedzinach historii kulturowej, intelektualnej i wizualnej; umiejętności projektowe odpowiednie do udziału w krajowych i międzynarodowych przetargach konkurencyjnych; umiejętności organizacyjne w odniesieniu do wydarzeń mających na celu rozpowszechnianie wyników badań zarówno naukowych, jak i edukacyjnych.
Możliwości kariery: Działalność badawcza i rozpowszechnianie wyników w fundacjach, centrach badawczych i szkoleniowych, centrach dokumentacji, szczególnie tych wyposażonych w archiwa obrazów i fotografii.

Uniwersytet w Mediolanie to publiczna uczelnia dydaktyczna i badawcza, która - z 8 wydziałami i 2 szkołami oraz kadrą dydaktyczną liczącą ponad 2000 profesorów - wyróżnia się szeroką gamą dziedzin dyscyplinarnych. Jako wiodąca instytucja w Włoszech i Europie w zakresie produktywności naukowej, Uniwersytet w Mediolanie jest największym uniwersytetem w regionie, z około 64 000 studentów; jest również ważnym zasobem dla kontekstu społeczno-ekonomicznego, którego jest częścią. Mediolan jest bowiem stolicą Lombardii, jednego z najbardziej dynamicznych i międzynarodowych regionów w Unii Europejskiej, liderem w krajowej gospodarce, który stoi na czołowej pozycji we Włoszech w zakresie inwestycji w badania i rozwój oraz zaangażowania w innowacje technologiczne.

Uniwersytet w Mediolanie posiada również niezwykłe dziedzictwo artystyczne i kulturowe, które obejmuje ważne budynki historyczne, zbiory dziedziczone i nabyte, archiwa, ogrody botaniczne oraz stary Obserwatorium Brera zlecone przez Marię Teresę Austriacką. Wydziały Uniwersytetu mieszczą się w ważnych budynkach historycznych w centrum Mediolanu oraz w nowoczesnych budynkach w obszarze znanym jako Città Studi (Miasto Studiów). Wśród pałaców, które mieszczą obiekty Uniwersytetu, znajduje się stara Ca' Granda (wielki dom) – monumentalny kompleks z XV wieku w sercu historycznego centrum miasta - XVIII-wieczny Palazzo Greppi zaprojektowany przez Giuseppe Piermariniego – który zbudował Teatr La Scala w Mediolanie – oraz XVII-wieczny Kolegium Sant’Alessandro zlecone przez rodzinę Arcimboldi. Zbiór książek, który jest jednym z najbogatszych w regionie, jest przechowywany w 47 bibliotekach, podczas gdy Centrum APICE gromadzi rzadkie i cenne zbiory książek oraz archiwa. Uniwersytet ma również Chór i własną Orkiestrę, które aktywnie przyczyniają się do życia kulturalnego miasta i otrzymują międzynarodowe uznanie coraz częściej.