Magister w zakresie rozwoju i przechowywania zasobów naturalnych

Politechnika Turyńska to pierwsza szkoła inżynieryjna w Włoszech, założona na fali odnowy kultury techniczno-naukowej, która w połowie XIX wieku doprowadziła do powstania najbardziej prestiżowych politechnik europejskich. Powstała w 1859 roku jako Szkoła Aplikacyjna dla Inżynierów, w 1906 roku stała się Królewską Politechniką Turyńską. Politechnika Turyńska od ponad 160 lat - z rygorem, integralnością i według wysokich standardów jakości - kształci profesjonalistów i profesjonalistki w dziedzinach inżynierii, architektury, designu i planowania przestrzennego.

Długa droga w ciągłej ewolucji, która zakwalifikowała Uczelnię wśród najlepszych europejskich uniwersytetów technicznych w zakresie kształcenia i badań, z 38 700 studentami i studentkami oraz kadrą akademicką liczącą około 1 000 wykładowców.

W obliczu głębokich zmian na świecie, w wyniku burzliwych skutków zjawisk takich jak globalizacja, zmiany klimatyczne, starzejące się społeczeństwo oraz pojawianie się nowych, coraz bardziej wszechobecnych technologii, Uniwersytet musi ewoluować, aby nadal wywierać wpływ na szybko zmieniające się społeczeństwo. Politechnika stawia sobie zatem za cel bycie Uniwersytetem "platformą", przepuszczalnym, inkluzywnym, otwartym na świat zawodów i przemysłu oraz odgrywającym kluczową rolę w procesach innowacji i kształcenia ustawicznego, aby stać się coraz bardziej napędem zrównoważonego rozwoju społeczeństwa.

Tworzenie solidnych łańcuchów, które łączą w przestrzennie sąsiadujących obszarach kształcenie, badania, innowacje, usługi finansowe i valorizację własności intelektualnej w celu stworzenia centrów rozwoju przedsiębiorczości, które przyciągną huby dużych przemysłów, małych i średnich przedsiębiorstw, start-upów oraz zakorzenią w regionie tych, którzy ukończą studia na Uczelni: to jedna z głównych linii rozwoju Politechniki.